Τα Μετέωρα αποτελούν ένα από τα εντυπωσιακότερα και πιο ιδιαίτερα γεωλογικά μνημεία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά του κόσμου καθώς πέρα από την ιδιομορφία και ομορφιά της ευρύτερης περιοχής των Μετεώρων, εκεί βρίσκεται η δεύτερη μεγαλύτερη και σημαντικότερη μοναστική κοινότητα στον Ορθόδοξο Ελλαδικό χώρο.
Γι’ αυτό άλλωστε έχουν χαρακτηριστεί το δεύτερο Άγιο Όρος που διατηρεί εδώ και αιώνες την θρησκευτική και μοναστική παράδοση. Αυτό που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη της Μετεώρων είναι φυσικά τα τεράστια σκουρόχρωμα βράχια που ξεπροβάλλουν από την πεδιάδα πάνω ακριβώς από την κωμόπολη της Καλαμπάκας και το γραφικό Καστράκι ενώ είναι περίεργο το γεγονός πως αυτός ο τόσο ιδιαίτερος τόπος των Μετεώρων δεν έχει αναφερθεί από κανένα αρχαίο ιστορικό αλλά ούτε και στην Ελληνική Μυθολογία.
Το θέαμα πάντως είτε βρίσκεσαι κάτω από τους βράχους μέσα στη πόλη της Καλαμπάκας, είτε είσαι πάνω σε αυτούς κόβει κυριολεκτικά την ανάσα. Οι κορυφές κάποιων εξ αυτών ξεπερνούν τα 400 μέτρα υψόμετρο πάνω από τη πεδιάδα με αποτέλεσμα τα πάντα να φαίνονται μικροσκοπικά, όπως όταν βρίσκεσαι πίσω από το παράθυρο ενός αεροπλάνου. Τα Μετέωρα βρίσκονται από το 1988 στην λίστα παγκόσμιας κληρονομίας της Ουνέσκο (δείτε περιγραφή από το επίσημο site της Ουνέσκο στα Αγγλικά.
Το γεωλογικό φαινόμενο των Μετεώρων
Το μοναδικό φαινόμενο των Μετεώρων είναι αποτέλεσμα γεωλογικών αλλαγών και αναταράξεων στην επιφάνεια της Γης διάρκειας εκατομμυρίων ετών. Σύμφωνα με την επικρατέστερη επιστημονική εκδοχή στα Μετέωρα βρίσκονταν οι εκβολές ενός ποταμού που χυνόταν στη σημερινή περιοχή της Θεσσαλίας που καλυπτόταν από θάλασσα. Οι σημερινοί βράχοι ήταν μέρος των αποθεμάτων φερτών υλικών από το ποτάμι στις εκβολές του. Πριν από 60 εκατομμύρια για κάποιους ή 25 με 30 εκατομμύρια χρόνια για κάποιους άλλους, ξεκίνησαν κάποιες μεγάλου μεγέθους γεωλογικές μεταβολές που ανύψωσαν ένα μεγάλο τμήμα της κεντρικής Ελλάδας βυθίζοντας ένα μεγάλο τμήμα της Θεσσαλίας που έγινε λίμνη. Κατά τη τριτογενή περίοδο μεγάλοι σεισμοί προκάλεσαν επιπλέον αλλαγές στο τοπίο της Ελλάδας, δημιουργώντας το άνοιγμα των Τεμπών μέσα από το οποίο σύμφωνα πάντα με την επικρατούσα θεωρία, χύθηκαν τα νερά της Θεσσαλίας στο Αιγαίο φέρνοντας έτσι στην επιφάνεια θεόρατα βράχια που με το πέρασμα του χρόνου και την τεραστία επίδραση της φύσης, όπως οι σεισμοί, το νερό, ο αέρας και οι διάφορες κλιματολογικές αλλαγές διαμόρφωσαν το θέαμα που απολαμβάνουμε σήμερα.
Η ονομασία Μετέωρα είναι νεότερη και δεν αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς. Το όνομά τους το οφείλουν στον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, κτήτορα της μονής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (Μεγάλο Μετέωρο), ο οποίος ονόμασε έτσι τον «πλατύ λίθο›, στον οποίο ανέβηκε για πρώτη φορά το 1344. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, οι πρώτοι αναχωρητές εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 12 αι. Στα μέσα του 14ου αι. ο μοναχός Νείλος συγκέντρωσε τους μοναχούς που ζούσαν απομονωμένοι σε σπηλιές των βράχων, γύρω από την σκήτη της Δούπιανης οργανώνοντας έτσι τον μοναχισμό στα Μετέωρα.
Αν ψάχνετε για εστιατόριο στα μετέωρα, κάτω από τους Ιερούς Βράχους, βρίσκεται το Εστιατόριο Θεοξένια όπου μπορείτε να θαυμάσετε τη θέα προς το υπέροχο αυτό τοπίο απολαμβάνοντας παράλληλα το φαγητό σας.